Tax ewrîn e, ba dicemidîne 
 Kolan sar e, lê lê lê 
 Xewna vî bajarî, stêrka vemirî  
 Stûxwar e, lê lê lê 
 Hayho ev ax êdî yar e lê 
 Mirin bi kofî û kitan e lê 
  
 Vê sibehê bi nîv emrê xezalê û  bi sewta kewê 
 Birîna xwe şanî kevirekî didim lê lê lê 
 Ev heft roj in heft gul vebûne li ser sînga dayê, li kolanê 
 Kê dît kê nedît 
 Li guhekî sax digerim gotinên min bi destpelinkê 
 Bi vî alî de diçim, dîwarekî bilind ji tenêtiyê 
 Li aliyê din xewek ji kirasê zivistanê 
 Li jor ezmanekî vikîvala 
  
 Êdî ji vê sûkê nayê dengê çakûçê solkaran 
 Bi derziyê re çûye kumê xezalê 
 Porê xwe vediçire kanûna kizirî 
 Xwezî, havînê kulavek bam li deriyê konê koçerekî 
 herî  xizanê  êlê 
 Muhtacê dewê taştê û tasek şîva germ li malê 
 Pêlî  min bike, kî biçe û bê 
 Dibe  ku min jî  ji bîr bikira bêqismetiya hezar salan. 
 Vê sibê bi nîv emrê xezalê û bi sewta kewê 
 Can diavêj im ji bedenê 
 Ev  ne çîroka Hûtê Heftserî ye lê lê 
 Porkurê,  ji binê erdê dengê çivîkan tê 
 Ji dengê xuşîna bayê tivingê û bêdengiya pitika li dergûşê 
 Dengê min ne diçe  ‘evda ne jî diçe Xwedê