Evîna Du Çîya
Min got ez Ararat im, tenê û tenha
Te got ez jî Sîpan im, berf û derya
Berfa min ji benda mayîna te heliya
Ewrekî çavê te bim, hêsir bim yarê yarê
Hêsir bim sozdarê
Ma pêkan e em jî dilşa bin yarê?
Li rûkala axayê vê dinyayê
Lerizî payîza min li pelê darê
Lerizî kevrê sebrê, lerizî yarê
Lerizî sozdarê
Kî dibê çiya nagihêjin hev yarê?
Ba tê baran tê pê re slav tê
Ji baskê balindeyan bêhna yarê tê
Tu hebî ez namirim, tu hebî yarê yarê
Tu hebî sozdarê
|
İkin Dağın Aşkı
Dedim ki Ben Ağrı Dağıyım yalnız ve ıssız
Sen dedin ki Ben de Süphan Dağıyım, karlı ve denizli
Karlarım seni bekleyişimde eridi
Gözlerinin akı olayım, göz yaşın olayım yarim yarim
Göz yaşın olayım sözlüm
Mümkün müdür yar ile mutlu olmak?
Bu dünya da, yer yüzünde
Sonbaharım sarsıldı, ağaç yapraklarında
Sarsıldı sabır taşı, sarsıldı yarim yarim
Sarsıldı sözlüm
Kim diyor dağlar kavuşmaz diye?
Rüzgar gelir, yağmur gelir selam getirir
Kuşların kanadında yarin kokusunu getirir
Sen varsan ben ölmem, sen varsan yarim yarim
Sen varsan sözlüm
|