Her tişt dimire, tu her tiştî dikuje Min nizanibû hey dinyayê Çavên reş ji qetra şevan Lêvên sor bûn ji xwînê Hey dinyayê hey dinyayê Wez ji xwe re kuştim vê dinyayê Dinya bi xwe kelik ken e Kelik girî ye û yek bîrhatin e Dema şeva diçe bi zû Şevê min diçin wekî rojê Hey dinyayê hey dinyayê Wez ji xwe re kuştim vê dinyayê Min navê te çand di nava axa sor Û li ber sinbilan hey dinyayê Hêviyeke biçûk bi min hebû Te ew jî kuşt hey dinyayê Hey dinyayê hey dinyayê Wez ji xwe re kuştim vê dinyayê
|
|